Jeśli nie chcesz być zapomnianym szybko po śmierci, albo zaraz pisz rzeczy warte przeczytania,
albo czyń rzeczy warte opisania.

 - Benjamin Franklin

Jak zacząć jeździć na rowerze?

Przed sezonem...

Artykuł skierowany jest głownie dla tych osób, które chcą jeździć na rowerze regularnie na długich dystansach, czerpiąc przyjemność z jazdy i nie bojąc się o kontuzję czy o przemęczenie organizmu. Jest skierowanydoludzi którzy jeszcze nie jeździli na długie (ponad 50-cio kilometrowe dystanse), lub też mieli dłuższą przerwę w jeżdżeniu na rowerze i nie czują się dobrze ani kondycyjnie, ani technicznie.
Jeśli mamy już kupiony rower (bo jeśli nie to odsyłam do mojego wcześniejszego artykułu) nalezy go najpierw przed wyjazdem przygotować do jazdy - sprawdzić i wyregulować hamulcenasmarować łańcuch i dobrze napompować koła. Większość ludzi ma tendencję do jazdy na zbyt niskim ciśnieniu powietrza w oponie - absolutne minimum do jazdy w mieście / lekkim terenie to 2.5-3 atmosfery. Zakres ciśnień roboczych jest podany na oponie, i nalezy uważać na przekroczenie zakresu zarówno "w dół" jak i w "górę" - jazda przy zbyt niskim ciśnieniu bardzo męczy oraz zwiększa ryzyko "przyszczypnięcia" dętki przez oponę podczas np. wjeżdżania na krawężnik, a zbyt wysokie ciśnienie grozi rozerwaniem dętki / opony.

Sam dobór opony w pierwszym okresie jeżdżenia również jest ważny - jeśli posiadamy rower górski, proponowałbym udać się do najbliższego rowerowego i kupic komplet opon typu semi-slick, umożliwiających sprawną jazdę na asfalcie i w lekkim terenie - różnicę poczujemy od razu. Sprzedawane z rowerami opony z agresywnym protektorem co prawda najczęściej sprawdzają się w terenie, ale są ciężkie i stawiają duże opory toczenia podczas jazdy co je eliminuje z długich wypraw asfaltowych / szutrowych. 

Jeśli mamy już przygotowany rower, proponuję w pierwszych 5-6 wyjazdach 'przypomnieć sobie' okolicę, i ograniczyć się do 15-20 kilometrowych wypadów, utrzymanych jednak w możliwie dobrym tempie - jeśli chcemy jeździć na długich dystansach, musimy mieć świadomość że "licznikowe' 20 km/h średniej to takie minimum, jeśli oczywiście nie jestesmy na emeryturze - wtedy czas nas nie ogranicza. Dobrze jeśli możemy jeździć przynajmniej 4-5 dni w tygodniu, bo przy sporadycznej jeździe nie będziemy mieć szans na wypracowanie sobie odpowiedniej formy.  W początkowym okresie proponuję założenie średniej na poziomie 17-20 km/h przy jeździe po asfalcie i ok 15-18 km/h w terenie mieszanym.
Kiedy 20 kilometrowe trasy już nas nie męczą możemy systematycznie zwiększać pokonywane odległości, urozmaicając sobie jednocześnie pokonywany teren - dzięki temu poprawi się nasza technika jazdy. Proponuję jednak nie robić zbyt dużych "przeskoków" i wycieczki wydłużać stopniowo, jednak warto szukać terenów pagórkowatych i podjeżdżać pod górki przy możliwie ciężkiej przerzutce - dzięki temu wzrośnie siła naszych nóg. W okolicach Tychów dobre tereny tego typu to np. droga Mikołów - Kobiór przez Wyry, okolice Orzesza czy też Katowice. Kolejny dobry teren to np. droga z Czechowic Dziedzic do Brzeszcz przez Dankowice, gdzie na trasie napotykamy na całą masę podjazdów, jednakże trasę tę proponuję jedynie jako wycieczka dzienna - w nocy jest to po prostu niebezpieczne ze względu na wąskie pobocza, brak oświetlenia i krętość trasy.

O wyprawach 100-150 kilometrowych możemy zacząć myśleć, gdy wracając z wycieczek 50-70 kilometrowych pokonywanych naszym naturalnym tempem nie czujemy stwardnienia mięśni i bólu następnego dnia. W zasadzie przy naprawdę długich wyprawach najważniejsze jest słuchanie własnego organizmu, zapewnienie odpowiedniego odżywienia i witamin. Polecam zakup koncentratu witaminowego i rozpuszczania go w wodzie przed wyjazdem, to naprawdę działa i pomaga w sytuacjach gdy nasz organizm jest mocno obciążony. Osobiście najbardziej mi odpowiada preparat firmy Vitalmax - jest stosunkowo tani, smaczny i dobrze mi się sprawdzał nawet przy najdłuższych, terenowych wyprawach. Można też kupić Tiger'a w pastylkach i go rozpuszczać (butelkowy drożej wychodzi), jednak jest to bardziej "chemiczne" rozwiązanie.
Trzeba pamiętać o tym żeby pod żadnym pozorem nie kupować zwykłej wody źródlanej - człowiek podczas wysiłku fizycznego potrzebuje minimum 800-1000 mg składników mineralnych w litrze wody w celu uzupełnienia "wypacanych" braków, a wody źródlane mają ich między 200 a 400 mg, wobec czego pijąc je wyjaławiamy swój organizm, co powoduje przedwczesne zmęczenie.
Same postoje przy długich wyprawach warto robić nie częściej niż co 20-25 kilometrów, chyba że to jazda w trudnym terenie. Zawsze traci się podczas postojów czas i wybija z rytmu jazdy. Kryzys podczas takich długich wypraw przychodzi prakatycznie zawsze - dla mnie to były okolice połowy trasy - 70-80 kilometr, kiedy ma się wrażenie że dalej się nie da jechać - jednak wystarczy przejechać kilka-kilkanaście kilometrów i to mija, a dalsze kilometry pokonuje się tak samo lekko jak kilometr 15 czy 20.
Po jakim czasie można się o takie wyjazdy pokusić? Zależy to od tego jak często jeździmy, i jak bardzo "zapuszczona" nasza forma była. Dla mnie to był drugi miesiąc od powrotu do jeżdżenia na rowerze po kilkunastoletniej przerwie.

Jeśli chodzi o przygotowanie techniczne do jazdy w terenie - nie ma złotej recepty na to. Parę podstawowych zasad to nie wychylanie się do przodu podczas zjazdów, wzmożona uwaga na piasku i miękkim podłożu, hamowanie używając obu hamulców - bo na samym "tylnym" zatrzymać się w górach czy sytuacjach krytycznych nie da. Trzeba zawsze myśleć co się robi, uważać na szczegóły i na nieznanych drogach - szczególnie asfaltowych (dziury!!!) nie szarżować.

Jeśli chodzi o suplementy, to poza preparatem witaminowym może nam się przydac glukozamina, która wzmocni wiązadła w kolanach, a w przypadku gdybyśmy mocno podniszczyli nasze kolana można spróbować preparatu Animal Flex, który mimo swojej groźnej nazwy jest bardzo często używany przez sportowców nie tylko związanych z treningami "siłowymi".

Skomentuj

Upewnij się, że pola oznaczone wymagane gwiazdką (*) zostały wypełnione. Kod HTML nie jest dozwolony.